Aby obiekty budowlane były trwałe i spełniały stawiane przed nimi funkcje techniczno- użytkowe, muszą być od samego początku - tj. etapu wykonywania fundamentów (stopy, ławy, płyty) i ścian fundamentowych - chronione przed natywnymi skutkami działania wilgoci lub wody (występującej w postaci pary i lodu).
W naszej strefie klimatycznej elementy powyżej strefy przemarzania są narażone na okresowe działanie ujemnych temperatur. Ważne jest wiec aby nie dopuścić do ich zawilgocenia ponieważ zamarzanie i odmarzanie zawilgoconych elementów powoduje ich fizyczne niszczenie.
Pamiętać należy, że woda jest nośnikiem substancji, które mogą agresywnie w sposób chemiczny oddziaływać na materiał fundamentów i ścian. Ich źródłem są występujące w gruncie kwasy humusowe (związki o charakterze kwasowym powstające na skutek rozkładu elementów organicznych np. roślin). Często neutralna chemicznie nie jest również sama woda, mogąca zawierać pewne ilości chlorków, siarczanów i azotanów.
Zastosowana izolacja powinna wiec nie tylko zabezpieczać elementy przed szkodliwym działaniem wymienionych czynników, ale i sama być na nie odporna.
Dobór materiału izolacyjnego powinien uwzględniać nie tylko wymienione czynniki, ale dodatkowo również w zależności od warunków wodno-gruntowych typ ochrony. Może się okazać, że w niektórych przypadkach nie wystarczy zastosować izolację przeciwwilgociową typu lekkiego. W gruntach o większej spójności konieczne jest zastosowanie izolacji przeciwwodnej typu średniego (przeciw wodzie okresowo zalegającej). W przypadku wody działającej pod ciśnieniem, przy wysokim poziome wód gruntowych konieczne jest natomiast zastosowanie izolacji przeciwwodnej typu ciężkiego.